ماتویدی: امیدوارم بتوانم به بخشی از تاریخ باشگاه یوونتوس تبدیل شوم؛ بوفون افسانه فوتبال است
تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۱۵۲۶۲
هافبک فرانسوی یوونتوس می گوید دوست دارد به بخشی از تاریخ این باشگاه تبدیل شود.
جیجطرفداری- هافبک فرانسوی فصل گذشته پاری سن ژرمن، بلیز ماتویدی، تابستان گذشته به یوونتوس ملحق شد. ماتویدی در گفتگو با روزنامه فرانسویِ فیگارو، در خصوص شرایط حضورش در این تیم ایتالیایی می‌گوید.
ماتویدی درباره شروعش در این تیم گفت:
صادقانه بگویم که انتظار چنین شروع خوبی را نداشتم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چه چیزی بیشتر تحت تأثیرت قرار داد؟
دو چیز کاملاً متفاوت. یکی موزه باشگاه و ویترین افتخارات بود، 35 قهرمانی سری آ و دو عنوان لیگ قهرمانان، وقتی از موزه یوونتوس دیدن می‌کنید، کاملاً چشمتان را می‌گیرد. استثنائی و زیبا است. شاید جایی برای قرار دادن جام جدید نباشد. چیز دیگری که کاملاً تحت تأثیرم قرارداده است، نحوه سازماندهی کارها است. واقعاً چشم نواز است. شما فقط نیاز دارید یک هفته در کنار یوونتوس باشید تا متوجه شوید که این تیم چرا نتیجه می‌گیرد. اینجا همه می‌دانند چه وظیفه ای دارند، اینجا چیزی شانسی اتفاق نمی‌افتد، جایی برای کلمه"تقریبا" در این باشگاه وجود ندارد.
ماتویدی افزود:
وقتی اینجا آمدم، به من درباره فرانسوی‌هایی که اینجا افتخار آفرینی کرده بودند، مانند زین الدین زیدان، میشل پلاتینی، داوید ترزگه، دیدیه دشان و تیری هانری، گفتند. وقتی با پاتریس اورا و پوگبا قبل از آمدنم به اینجا صحبت کردم، آنها فقط به خوبی از یوونتوس یاد کردند. این مجموعه ای است که تاریخ را تکان داده است، هموطنانم اینجا کارهای خوبی انجام داده اند و من هم امیدوارم بتوانم در حد توانم کار کنم و در تاریخ باشگاه یوونتوس جای بگیرم.
هافبک فرانسوی یوونتوس، درباره کاپیتان این تیم، جانلوییجی بوفون، نیز گفت:
فوق العاده است، قبل از آمدنم به یوونتوس از اینکه او چه شخصیتی دارد، اطلاع دقیق نداشتم. یک فوتبالیست بزرگ می تواند یک مرد بزرگ هم باشد و این دقیقاً در مورد بوفون صدق می‌کنم. او اولین کسی بود که هنگام حضورم در تورین، به من خوشآمد گفت. جیجی یک اسطوره فوتبال است. او اثرش را بر تاریخ فوتبال گذاشته است و امیدوارم او بتواند در آخرین جام جهانی دوران حرفه ای اش حاضر باشد. وقتی روزانه او را زیر نظر می‌گیرید، می دانید که او آدم صبوری است. گفتم که در یوونتوس هیچ چیزی شانسی رخ نمی‌دهد، بوفون کاملاً نماد آن است. او همیشه طاقت فرسا تلاش می‌کند و همیشه از خودش سوال می‌پرسد و همیشه برای آن راه حلی پیدا می‌کند و این باعث شده که او رهبری موفق برای این تیم باشد.
ماتویدی درباره اینکه از حضورش در تورین پشیمان نیست، گفت:
نه اصلا، در مقابل باید بگویم از آمدن به اینجا بسیار خوشحالم، من در 30 سالگی به اینجا آمده ام و به دنبال تجربه ای تازه در خارج از کشورم بود. در حال حاضر از بودن در اینجا خوشحالم و امیدوارم بتوانم سال های زیادی اینجا باشم. زندگی اینجا زیبا است.
منبع: طرفداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۱۵۲۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت‌هایی از نخستین شرکت‌های مسافربری | وقتی گاریخانه‌ها به گاراژ تبدیل شدند
همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:تا قبل از ورود نخستین اتومبیل ها به تهران، پایتخت‌نشین‌ها مسیرهای کوتاه را با وسایلی مثل گاری، درشکه، پالکی و تخت روان می پیمودند و مسیرهای نسبتا طولانی را با اسب و درشکه طی می کردند، اما پدیده ای به نام اتومبیل معادلات را به کلی تغییر داد و با همه مخاطراتی که داشت عبور و مرور اهالی تهران به نقاط دور و نزدیک را سهل و آسان کرد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
گاراژها درست در چنین دوره ای و برای استقرار اتوبوس های بین‌شهری در گوشه و کنار تهران متولد شدند و مردم برای سفر به شهرهای دور و نزدیک کافی بود خودشان را به نزدیک‌ترین گاراژ مسافربری برسانند.
داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، معتقد است گاراژها از اواخر دوره قاجار پدیدار شدند و تغییراتی بنیادی در سبک زندگی اهالی تهران پدید آوردند: «تهران حدود سال ۱۳۰۰ و همسو با سیر تحولات انقلاب صنعتی در کلانشهرهای دنیا پیشرفت می‌کرد و یکی از نشانه های پیشرفت ورود اتومبیل به خیابان های بود. بعد از این اتفاق مهم بود که کاروانسراها به گاری‌خانه و در گام‌های بعدی به گاراژ تبدیل شدند. این روند در دوره حکومت احمدشاه قاجار طی شد و با آزمون و خطاهای بسیاری همراه بود.»
وقتی عبور و مرو با اتومبیل در خیابان های تهران با اقبال عجیب مردم همراه شد، بسیاری از رجال بانفوذ و متمول دوره قاجار مثل وثوق‌الدوله و امین‌الضرب از اروپایی ها اتومبیل خریدند و به عنوان وسیله نقلیه شخصی به تهران آوردند. بعد هم با واردات اتوبوس هایی که مخصوص حمل بار و مسافر بود به تهران، گاراژهایی که محل تجمع درشکه و گاری بود به توقفگاه اتوبوس ها تبدیل شدند.
شهبازی درباره تولد نخستین گاراژ در پایتخت می گوید: «گاری‌خانه سید اسدالله در خیابان چراغ‌برق قدیم (امیرکبیر فعلی) نخستین جایی بود که پس از قانون سجل احوال و سجل گرفتن به گاراژ تبدیل شد و از "گاری‌خانه سید اسدالله" به "گاراژ حسینی" تغییر نام داد. مدتی بعد "گاراژ فولادی" در محدوده شمالی گود عرب‌ها و "گاراژ فردشیشه" در سه‌راه امین‌حضور برای توقف اتوبوس‌ها در نظر گرفته شد. آن‌موقع مسافرها به گاراژ حسینی می رفتند و گاراژ فولادی به اتوبوس‌هایی اختصاص داشت که کارشان حمل بسته های پستی از شهرهای مختلف و رساندنشان به دست مردم تهران بود و گاراژ فردشیشه مختص حمل و جابه‌جایی بار بود.»
در دوره پهلوی تعداد گاراژهای تهران به سرعت زیاد شد و گاراژهای بی ام تی، عدل، اتوفردوسی، میهن‌نورد و ... در محدوده میدان توپخانه قدیم تا خیابان های ناصرخسرو، باب‌همایون و فردوسی کنونی ایجاد شدند، اما در سال ۱۳۵۹ و با اجرای طرح ساماندهی اتوبوس‌های بین‌شهری به ترمینال جنوب که نیمه‌ساخته بود نقل مکان کردند و به خاطره ای در ذهن تهران‌نشین‌ها تبدیل شدند.
کد خبر 848264 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان